Een fout maken is niet erg, het gebeurt iedereen. De ellende komt van het toedekken van die fout in plaats van hem te erkennen. Toegeven dat je een fout hebt gemaakt, dat is niet lekker, dat kost iedereen moeite. Sorry zeggen voelt ook vaak onrechtvaardig omdat je de hele dag alles goed hebt gedaan en rekening hebt gehouden met anderen en dan maak je één klein foutje en zou jij je moeten verontschuldigen? Dat voelt niet als een goede balans. En trouwens: je bent die dag al zo vaak met anderen geconfronteerd die zich ook wel eens naar jou zouden mogen verontschuldig! Dit gaat niet op. Jij hebt de enige die jouw hele dag heeft meegemaakt. De ander maakt alleen het incident mee waar jij de fout inging. Er is een zekere grootsheid voor nodig om te weten dat een excuus jou niet kleiner maakt. Dus: even zuchten en maak je excuus.
Een goed excuus ziet er zo uit:
- Sorry;
- Het is mijn schuld;
- Wat kan ik doen om het goed te maken?
Als je het Sorry zelf heel nadrukkelijk doet en de ander oprecht in de ogen ziet, zal het voldoende zijn. Vooral onder vrienden en geliefden. In veel andere gevallen is het nodg om de drieslag te maken, omdat alleen ‘sorry’ kan overkomen als: “OK, ik zeg het maar om de situatie te redden, maar ik meen het niet echt.” Dan is dat excuus voor de ander niet waardevol. Dus, als je het doet, doe het goed en doe de drieslag.
Verontschuldigingen aanbieden betekent niet altijd dat jij fout bent en de ander goed. Het betekent dat je de relatie boven je eigen ego stelt. Dat je de strijd om het gelijk laat voor wat die is ten behoeve van het grotere goed: de relatie met iemand die je waardeert.
Wat zijn er veel prachtige relaties in de wereld die zijn stukgegaan door het ontbreken van een goede verontschuldiging. Wat jammer, wat een verspilling van geluk. Het is nooit te laat voor een verontschuldiging. Ook als het jaren later is. Herinnert de ander zich het niet eens meer? Toch zal het positief worden ontvangen. Herinnert de ander het zich wel: dan zal het excuus goed doen.
Tenslotte is er nog een andere soort verontschuldiging: het stille vergeven. Maak eens een lijstje van alle mensen die jou zo’n smerige streek hebben geleverd dat je een echte hekel aan ze hebt, ze misschien wel haat. Ga ervoor zitten. Herinner wat jou is aangedaan, hoe het je heeft geraakt, wat het je voor narigheid heeft bezorgd. En vergeef de ander dan. Doe het. Vergeef die ander. Je zult zien dat het je eigen leven verlicht.